قرارداد کاری - استخدامی

قرارداد کاری-استخدامی

قرارداد کار، قراردادی است که در آن، کارگر تعهد می کند برای مدت موقت یا دائم در ازای گرفتن حقوق، کاری را انجام دهد.

استخدام در لغت به معنی به کار گرفتن و در اصطلاح به معنی قراردادی است که بین کارمند و کارفرما بسته می شود و طبق این قرارداد در ازای عملی که کارمند انجام می دهد، کارفرما به وی حقوق می پردازد. عمل کارمند می تواند انجام خدمات یا کنترل و نظارت بر انجام کار باشد.

قرارداد کار غیر موقت

اگر در قرارداد کارهایی که جنبه دائمی دارند مدت ذکر نشود این قراردادها قرارداد کار دائم محسوب شده که تاریخ شروع دارند ولی تاریخ انقضا ندارند.

بهترین شکل قرارداد که باعث حفظ حقوق کارگر می شود همین قرارداد کار دائم است چرا که ضمن آن کارگر از افزایش حقوق سنواتی، بیمه، بهداشت و ایمنی، عیدی سالانه و امتیاز مربوط به کارهای سخت و زیان آور در محیط کار بهره مند می شود. همچنین در پایان کار به او حق سنوات پرداخت خواهد شد. حق سنوات عبارت از تعداد سالهای خدمت کارگر ضرب در حقوق آخرین ماه کاری او است. پس از پایان کار نیز کارگر از صندوق تامین اجتماعی حقوق دریافت می کند چه این پایان کار به علت از کار افتادگی او و چه به علت بازنشستگی باشد.

همچنین در صورت فوت کارگر حقوق او به خانواده اش پرداخت می شود، فرزندان پسر تا 18 سالگی و فرزندان دختر تا هنگام ازدواج و همسر وی تا آخر عمر می توانند از این حقوق استفاده کنند.

قرارداد کار موقت

قرارداد کار موقت، همانطور که از نام آن مشخص است قراردادی است که تاریخ شروع و پایان آن ضمن قرارداد مشخص می شود. حداکثر مدت برای قرارداد کار موقت توسط وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می شود.

قرارداد کار معین

قرارداد کار معین همانطور که از نام آن مشخص است قراردادی است که برای انجام یک کار مشخص بسته می شود و بعد از انجام آن کار قرارداد پایان می یابد از این جهت شباهت بسیاری به قراردادهای پیمانکاری دارد.

نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که در قرارداد کار معین، کار بنا به دستور کارفرما با لوازم و ابزار او در محلی که او تعیین کرده است انجام می شود مثل رنگ کردن خودرو، این قراردادها مشمول قانون کار است.

اما قرارداد اجاره انسان که مشمول مقررات قانون مدنی است شامل مواردی می شود که به صورت کنتراتی است و تهیه لوازم و ابزار و تعیین ساعات و چگونگی انجام کار با مدیریت پیمانکار انجام می شود. اینگونه قراردادها مشمول مزایای قانون کار نمی شوند.

اگر قرارداد کار معین یکسال یا بیشتر به طول انجامد کارگر می تواند در پایان کار حق سنوات متوالی یا متناوب دریافت کند. حق سنوات عبارت از تعداد سالهای خدمت کارگر ضرب در حقوق آخرین ماه کاری او است.

استخدام رسمی

قرارداد استخدام رسمی بیشتر برای مشاغل حاکمیتی استفاده می شود و در مقایسه با استخدام کشوری محدودیت بیشتری دارد و همچنین باید برای مشاغل ثابت مورد استفاده قرار گیرد.

برای استخدام های رسمی که سابقه کار دارند حکم رسمی صادر می شود و بعد از آن، آنها می توانند تا همیشه به کارشان ادامه دهند.

استخدام پیمانی

قراردادهای استخدام پیمانی برای مدت زمان معین و کار مشخص بسته می شوند.

اینگونه قراردادها ممکن است برای مشاغل ثابت دولتی هم بسته شوند در این صورت حتی اگر به طور مستمر هم به کارشان ادامه دهند باز هم رسمی محسوب نمی شوند.

استخدام قرارداد

طبق تایید معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور باید قرارداد 10% از کارمندان مشاغل سازمانی به صورت ساعتی یا قرارداد کار معین باشد و حداکثر زمان این قراردادها 1 سال در نظر گرفته می شود.