قرارداد کار دائم

قرارداد کار دائم

قرارداد کار، قراردادی است که در آن، کارگر تعهد می کند برای مدت موقت یا دائم در ازای گرفتن حقوق، کاری را انجام دهد. تمامی قراردادهای کار مشمول قانون تامین اجتماعی هستند لذا کارفرما باید طبق این قانون، کارگرهای خود را بیمه کند. میزان حق بیمه کارگران براساس حقوق ماهیانه آنان مشخص می شود.

اگر در قرارداد کارهایی که جنبه دائمی دارند مدت ذکر نشود این قراردادها قرارداد کار دائم محسوب شده که تاریخ شروع دارند ولی تاریخ انقضا ندارند. البته قانون به کارفرما این امکان را داده است که برای مدت 3 ماه قرارداد کار آزمایشی منعقد کند و پس از 3 ماه در صورت رضایت از کارگر قرارداد کار دائم تنظیم کند.

 

فسخ قرارداد آزمایشی

در طول 3 ماه مدت قرارداد آزمایشی هریک از کارگر و کارفرما می توانند این قرارداد را فسخ کنند و از این جهت محدودیتی برای آنها وجود ندارد.

ولی اگر هیچ یک از کارگر و کارفرما در طول قرارداد کار آزمایشی، اقدام به فسخ آن نکنند پس از سه ماه قرارداد به صورت دائمی یا موقت تنظیم خواهد شد. کارشناسان و اساتید صاحب نظر در عرصه حقوق کار، بر این نکته تاکید دارند که در مورد کارهایی که جنبه دائمی دارند باید قرارداد به صورت دائمی تنظیم شود اما کارفرمایان بیشتر تمایل به تنظیم قرارداد کار موقت دارند چه بسا که در این زمینه ممنوعیتی هم از نظر قانون کار برای این موضوع در نظر گرفته نشده است.

 

قرارداد کار دائم

 

تغییر قرارداد کار دائم به قرارداد کار موقت

چنانچه کارفرمایی تمایل به تبدیل قرارداد کار دائمی به موقت داشته باشد در صورتی که کارگر ناراضی باشد می تواند با مراجعه به هیئت حل اختلاف وزارت کار علیه کارفرما خود به این علت شکایت کند.

گاهی ممکن است کارفرمایان، کارگر را مجبور به انجام تسویه حساب و عقد قرارداد کار موقت کنند یا حتی در صورت عدم نیاز به کارگر و تعدیل نیرو کارگران را اخراج کنند رسیدگی به این موضوعات اختلافی بین کارگر و کارفرما به عهده ی مراجع حل اختلاف نظیر هیئت حل اختلاف وزارت کار خواهد بود.

موردی هم وجود دارد که کارگران در صورت درخواست کارفرما به علت نیازی که به آن کار و حقوقش دارند تسویه حساب کرده و تمام مطالبات خود را دریافت می کنند و پس از آن به صورت موقت استخدام می شوند.

 

قرارداد کار کارگران روزمزد

طبق قانون کار، قرارداد کار کارگران به دو دسته قرارداد موقت و دائم تقسیم می شود. و کارگران براساس روز، ماه یا گاهی براساس ساعت کاری، مزد دریافت می کنند، به کارگرانی که روزانه حقوق می گیرند کارگران روزمزد گفته می شود. قرارداد این گونه کارگران ممکن است هم به صورت دائم هم به صورت موقت تنظیم شود و نوع تنظیم آن به نوع کارشان بستگی دارد.

 

عدم ذکر محل کار در قرارداد کار

عدم ذکر محل کار، ساعت کار، مدت قرارداد کار یا حتی ذکر نکردن میزان حقوق کارگر باعث بطلان یا غیرقانونی تلقی شدن قرارداد کار نمی شود بلکه باید برای مشخص کردن هر موضوعی که در قرارداد ذکر نشده است به قانون کار، عرف شغل یا عرف آن محل رجوع کرد.

عدم ذکر تاریخ انقضا یا مدت کار باعث می شود که آن قرارداد، قرارداد کار دائم محسوب شود مگر اینکه در زمان بروز اختلاف ثابت شود که تاریخ یا مدت آن به صورت شفاهی مشخص شده است.

در هر مورد در صورت بروز اختلاف باید به هیئت های تشخیص و حل اختلاف قانون کار مراجعه شود.

نظر بدهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد